سوره محمدسوره محمد یکی از سوره‌های قرآن است که به دلیل ذکر نام مبارک حضرت محمد(ص) در آیه دوم این سوره به این نام خوانده شده است. سوره محمد از نظر حجم از سوره‌های مثانی می‌باشد و از جمله مباحثی که در آیات ۹ و ۳۲ این سوره آمده سخن از حبط یا احباط است. ۱ - سوره محمداین سوره را محمد می‌نامند به این مناسبت که نام مبارک حضرت محمد(ص) در آیه دوم این سوره آمده است. نام دیگر آن قتال است زیرا بسیاری از آیات این سوره مربوط به جنگ و قتال است. نام سوم این سوره «الذین کفروا» است زیرا سوره با همین عبارت آغاز می‌گردد. تعداد آیات آن به نظر قاریان کوفه ۳۸ آیه و به نظر قاریان بصره ۴۰ آیه و به عقیده دیگر قاریان ۳۹ آیه است که نظریه اول مشهور و معمول است. دارای ۵۴۲ کلمه و ۲۴۲۴ حرف است. به ترتیب مصحف چهل و هفتمین و به ترتیب نزول نود و پنجمین سوره قرآن، و مکی است. از نظر حجم از سوره‌های مثانی و کمتر از یک حزب است. ۲ - مفاهیماز جمله مباحثی که در این سوره آمده سخن از حبط یا احباط است (در آیات ۹ و ۳۲). به این معنا که اعمال ناروا، کارنامه اعمال نیک را تباه می‌کند که از مسائل مهم کلام اسلامی است. چهار حکم مهم فقهی و نظامی درباره اسیران جنگی، تباه و بی‌ارزش گشتن اعمال کافرانی است که سدکنندگان راه خدا هستند، دلداری به رسول خدا(ص) در مورد خروج از مکه و وعده بازگشت به او با شکوه و پیروزی، تشویق به انفاق و اجتناب از بخل و امساک از موضوعات این سوره است. [۱]
دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، خرمشاهی، بهاء الدین ،ج ۲، ص۱۲۵۱.
۳ - جستارهای وابسته•قرآن •سوره •آیه ۴ - پانویس
۵ - منابع•قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. •دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاء‌الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. رده‌های این صفحه : سوره‌های قرآن
|